«А мортыд сы вöсна öд олö, мед кувтöдз вöчны уна бур»

Тайö кывъяссö ме лыдди Евгений Егорович Уляшевлöн «Окота овны» кывбурысь. Кутшöм стöча мöвпалöма гижысьыс. Да, да. Мортыслы олöмсö Енмыс сетöма бурторъяс вöчöм вылö. А лэдзчысьнытö, горшасьнытö, юнытö, гусясьнытö, вöр-ватö гудыртнытö, пемöсъяс вылын тешитчынытö, лёк вöчнытö оз ков, оз позь. Лыдди Ёгор Женьлысь кывбуръяссö да, быттьöкö, менсьым мöвпъясöс удитöма тшöтш водзынджык нин гижны. 100-ысь унджык кывбур, эмöсь и шемöсмöдана висьтъяс, «Ленин туйöд», «Парма гор» газетъясын, «Войвыв кодзув» журналын йöзöдчöмъяс.
Улöс, пызан, камод…

Меным сетiсны зэв нин важся кык снимок. Öтиас эськö зэв унаöн снимайтчöмаöсь, мыш саяныс — удж выланыс вöчöмторъясыс: уна пöлöс улöсъяс, пызанъяс, тыдалö джаджъяса камод. Мышкас гижöма, мый снимайтчöмаöсь 1958 воын райпромкомбинатын уджалысьяс. Лыддьöдлöма сöмын нимъяснас: Толя, Витя, Прокопий, Афанасий, Миша, Иван, Ким, Женя, Вася, Володя, Иван Александрович, Федя, Миша Кистёв, Зина, Агния, Аня, Нида. Но газетö йöзöдны оз шогмы, снимокыс сьöд, омöля тыдалöны чужöмъясныс.
Читать далее